Novas creacións, vellos medos.
As veces, a maxía sae de dentro dun sombreiro que creiamos que estaba baleiro, outras de baules cheos de telas sen formas aparentes...e hoxe, do feito de ver como unha creación nosa cobra vida, baila,brinca e reproduce as súas formas habitando planetas que aínda quedan por descubrir, entón a maxía convirtese en arte que busca facerse camiño sobre novos soportes e que chaman as portas das aulas. Deixemolos entrar e convivir cos papeis, con cartóns, con pinceis, cas ceras....é sumarse agarimando a vellos medos a ser desprazos pola tecnoloxía, e unirse para darlle a oportunidade ós nosos nenos e nenas a experimentar e expresarse con distintas linguaxes.
4 comentarios
Teacher Chus -
DIEGO -
Vouulo contar ós meus amigos cando volte ó cole .
Foi moi divertido.
Escola de caracois. -
Mela -
Voullos enviar a miña socia no Proxecto
http://kindergartencraft.wordpress.com/
en Estonia que seguro que tamén vanlle encantar.
Bicos mil